aylardan ocak, günlerden ise haftasonu. güneşsiz ve keyifsiz bir saatte sevgili lüleyle kadıköy'de buluşuyoruz.az paramız yüksek libidolarımız var. sağa sola saldırıyoruz. sonra karnımız acıkıyor. lüle "hadi gel tiffanyde kahvaltı edelim" diyor, gözlerini açmış tam karşısına dikmiş bakarken. "olur" diyorum istekli ama mahzun. köşedeki teyzeden simit ve su alıyoruz. mutluyuz. lüle'nin çok sevdiği, benimse çok tat alamadığım filmin o meşhur sahnesi bugün bizim hayatlarımızdaki yerini alıyordu sonunda. bir yandan simitlerimizi yerken bir yandan vitrini izliyoruz. herşey soluk ve mat. vitrinde göz alıcı mücevherler yerine dışkı rengi trikolar ve neon renkli kaz tüyü montlar var. içimiz bulanıyor. oradan hızla uzaklaşıp en yakın kozmetik mağazasında kendimizden geçiyoruz. bütün paramız bitiyor. tam o anda hayatlarımızın çantalarını buluyoruz sokakta. son kalan paramızla o çantaları aldıktan sonra evlere yürüyerek dönerken bir yandan vicdan muhasebesi yapıyoruz. hesapta 10 lira açık çıkıyor. umursamıyoruz.
Bazen simit-çay, simit-ayran hatta sıcak simiti tek başına yemenin tadını başka hiç bir şeyde alamayabilirsin :)
YanıtlaSilya yok ben yemek yerken illa vitrinden müvecher bakmam gerekiyo. kuru simit bile yesem o gözler illa o parıltıyı görecek. başka türlü doymuyorum. ruhum aristokrat. sevgiler.
YanıtlaSilAristokrat ruh,enteresan :)
YanıtlaSilKüçük şeylerden mutlu olmayı bilmek denebilir mi?
ben anlamam, biz tiffany'de kahvaltımızı ettik mi, ettik. konu kapanmıştır, audrey hepburn'ün izinden gururla ve ihtişamla ilerliyoruz. simitin ihtişamı.
YanıtlaSildenebilir mi? mi? denenebilir mi? mi? aklım karıştı. küçük şeylerden küçük insanlar mutlu olsun, benim gözüm baya yukarda.
YanıtlaSilEylül:Simitin ihtişamını bilmiyorum da simitin keyfi ayrıdır:)
YanıtlaSilEmek Kızıltaş:Denebilir dedim, yanlıslık yok.
emek hakkında bilinmesi gereken şey, asla uzlaşmadığıdır. bunu her görüşümde şefkatle gülümserim.
YanıtlaSilTepki gelmediğine göre uzlaşmış olmalıyız:)
YanıtlaSil